خدا را چه دیده ای !

راهمان دور و دلمان کنار همین گریستن است 

خدا را چه دیده‌ای ری‌را !

شاید آنقدر بارانِ بنفشه بارید 

که قلیلی شاعر از پی گل نی 

آمدند، رفتند دنبال چراغ و آینه 

شمعدانی، عسل، حلقه‌ی نقره و قرآن کریم.

...

سرانجام باورت می‌کنند 

باید این کوچه‌نشینانِ ساده بدانند 

که جرم باد ... ربودن بافه‌های رویا نبوده است.

گریه نکن ری‌را 

راهمان دور و دلمان کنار همین گریستن است.

دوباره اردی‌بهشت به دیدنت می‌آیم..

"سید علی صالحی"

+گریه نکن بانوی ایرانی!!!