یادم آرَد...

خواب نمی برد مرا، یار نمی خرد مرا، مرگ نمی درد مرا؛ آه چه بی بها شدم...

یادم آرَد...

خواب نمی برد مرا، یار نمی خرد مرا، مرگ نمی درد مرا؛ آه چه بی بها شدم...

آن نگاه...

استاد "ز" : این حساس بودنت آخرش کاردستت میده!

استاد"ف" : بعد از ملاقات با مادربیمار استاد "ز" 

دختر تو که مُردی! کاش نمی آمدی!


+2هفته تمام فکروذکرم آن زنِ بیماربود.
از بیخوابی های شبانه که بگذریم
چیزی در آن حجم سنگین درد بود

آن نگاه آن نگاه......

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد