یادم آرَد...
خواب نمی برد مرا، یار نمی خرد مرا، مرگ نمی درد مرا؛ آه چه بی بها شدم...یادم آرَد...
خواب نمی برد مرا، یار نمی خرد مرا، مرگ نمی درد مرا؛ آه چه بی بها شدم...
کاش......
بعضی وقتها آدم ها حس مُردَنِشان گل میکند!
آدمیزاد است دیگر؛خسته میشود!
مثلِ خود من!
گاهی اوقات دوست دارم به حد نیاز بمیرم!
بعد بیدار شوم،خاک هایم را بتکانم،
اگر حالم خوب نشده بود باز دوباره بمیرم!
کاش مرگ و میر ادم ها دست خودشان بود...
کاش...
"فاطمه زهرا زادصادق "
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد