بیست و چندسالگی ام !!!

بیست و چندسالگی ام را میسپارم به باد . .! 

با برگ های تاخورده ی خاطراتی ناتمام ، 

با لباس های کهنه ی افکاری آشفته و ناآرام ، 

با سایه ای که همچون رنجی عظیم ،

 به روی دوش هایم سنگینی میکرد ! 

با قلبی که همیشه تپید و حادثه ساز شد

با پاهایی که بی وقفه ایستاد و تکیه گاه ماند

با خیالی که ردپای احساس را می بوسید

بیست و چند سالگی ام را میسپارم به باد 

و هراسِ یک سال پریشان حالی را 

به درختان تبرخورده ی باغ خواهم سپرد 

 بار دیگر لبخند میزنم به احترام دلی 

که هنوز هم عشق در آن جاری ست ، 

دستان امید را بوسه میزند

و پا به پای لحظه هایم زندگی را

سلامی دوباره می دهد . . .