که خود به دست خود......

ساغرم شکست ای ساقی

رفته‌ام زدست ای ساقی

در میان توفان!

برموج غم، نشسته منم

در زورق شـکستـــه منـــم

 ای نـاخـــدای عــالـم

تا نـام مـن رقـم زده‌شـد

 یک‌بـاره مـهـــر غـم زده‌شــد

 بــر ســرنـوشـت آدم......
حکایت از چه‌کنم؟

شکایت از که‌کنم؟

که خود به دست خود آتش بردل خون شده نگران زده‌ام!