ای شاخه جدامانده من....

باران مینویسه:

 شعرای فروغ عزیز ، شاملوی بزرگ و مولانای جان معجونه، معجون.

×××××××××××××××××××××

تنها 

هنگامی که خاطره ات را می بوسم 
درمی یابم دیری است که مرده ام 
چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره ی تو سردتر می یابم 
از پیشانی خاطره ی تو
 
ای یار 
ای شاخه ی جدامانده ی من...
"احمد شاملو"